WIki/blog VS Bøker/ItsL

Wiki og Blogging i skulen

Blogging:

Blogging er relativt nytt. Ein høyrar om folk som lever av å blogge og får betalt svært gode summar får å skrive sine tankar om eit teama. Blogging i skulesamenheng har fungert bra! Det har vore noko nytt og utfordrande. Og for meg som aldri har vore inne på blogging før var det veldig interesangt. Eg er ikkje interessert i å blogga privat, men det er grunna personlige synspunkt. Men måten me jobba med blogg i oppgåva for før i haust var kjekt. Ein fekk ein god struktur over det heile og me kunne legge inn fleire medier som kunne gjere det lettare for lesaren og sjå kva me ville fram til og kva me synst. Det ”attraktive” med blogginga er i kor stor grad ein kan gjere bloggen personlig og bruke x-antall illustrasjonar for å visa kva du vil seie. For oss som er MK elevar er det viktig å ha kontroll på kva blogg er i framtida så om det ikkje er burde det være i pensum i framtida.

Wiki

Wiki er jo ein data base som er basert på sosial kunnskap. Det eksisterar og veks på at folk skriv nye innlegg frå sitt synspunkt. Så det er jo eit kjempe plass for å finne stoff og meiningar så lenge du er flink til å være kritisk til kjeldene og evt sjekke opp i noko før du bruker det. Det kan være eit veldig nyttig verktøy for å finne kunnskap eller å skape diskusjonar. Det var lærerikt å laga sida saman med klassen. Det opnar for mange mulig hetar som me kan brukast seinare i andre oppgåver.

Bøker og ItsL

Eg vil nok føretrekke å ha bøker enda. Grunna at dei vil forklara rundt eit teama og vidare, i motsetning til blogg og wiki der du finn enkelt saker, men det vert kanskje litt einsidig. Bøker er ein viktig kunnskapskilde som er meir trygg enn på nettet. Men når eg vil ha svar på enkelt spørsmål er e-leksikonet som wiki eller wikipedia kjempe gode å ha og kjem til å verta brukt lenge framover i privat og skulen. ItsL er eit verktøy eg kunn bruker til å finne informasjon om oppågver eller å levere oppgåver. Er ville eg mykje meir føretrekke å bruke for eksempel blogg eller wiki som eit innlevering teneste. Då kan ein få tilbakemeldigar får heile verda og lære mykje gjennom det og.

Dårlig kvalitet

No viser det seg at filmane som eg har laga frå spelet er i så dårlig kvalitet at det ikkje er vert å visa.

Difor legg eg ikke fleire videoar ut i denne omgang.

Spennings kurve

Spennings kurva i spelet går over ganske lang tid. Sida det ca 14-18 timar å spele seg gjennom spelet frå start til slutt så er kurva ganske lang. Eg synst ikkje ein kan sette på ein ekserande modell grunna at eg treng å følgja den faktiske historie linja, men lage det spennande for meg sjølv og. Kurva start høgt med eit action fult anslag. Men så kjem ein til opplærings delen der spelet flatar meir ut. Etter dette får du 9 likvideringar som du skal gjennomføre, her er spelet sin svakheit; fot mykje repetisjon! Med unntak av den faktiske likvideringa som vert litt vanskeligare for kvar gong så går mykje av informasjons innhentinga om igjen og om igjen. Men på si side kan ein sei at det fungerar som ei oppbygning mot klimaks før kvar likvidering. Så kurva kan ein sånn sett sei at dei går i veldige bølgjer. På slutten har historia komme til eit vende punkt og kurva stig. I tillegg etter ein trur ting har løyst seg og du får ein liten oppløysing skyter kurva opp igjen og spelet sluttar! Dette er veldig irriterande, men ein vert sikker på at det vert ein oppfølgar. Ganske likt som avsluttningen på den ande filmen i Pirates of the Carribien.

Sjangertype

Sida det er eit videospel så er det ikkje nokon fast sjanger å knytte seg til som i ein film. Ein kan knytte dei opp til spill kriteria som sandbox-style action-adventure and stealth videospel. Sandbox-style vil sei at du spelar har stor fridom til å gjere kva du vil og at du ikkje blir møtt av arrangerte utfordringar, men at du kan og laga dine eigne. Action-adventure er ein sjanger der ein kombinerar enkel action som for eksempel scenar der ein har mykje som skjer og ein fokuserar mest å ein kamp eller ei flukt I Assassin’s Creed fungerer action gjennom at ein rir i høg hastighet gjennom ”the kingdom” eller spring frå vaktar over hus taka i ein av dei 3 byane. Men ein har og ein god moglighet til å stoppe opp og slåss! Dette kam systemet fungerer slik at ein må kunne slåss med opptil fleire fiendar. Det består av blokingar og contringar og nokon få angrep når mogligheita byr seg. Sjå filmen. Adventure er rett og slett oppdaging. Ein har muligheit til å gå nokså fritt rundt og ”oppdage” ting for deg sjølv som ikkje nødvendigvis har noko med hovud plottet å gjere. Den siste sjangeren som spelet går under er STEALTH. Stealth spel gjelder det å snike seg rundt og ikkje verta oppdaga. Dette er eit veldig klassisk spel fenomen som fyrst kom fram etter spelet Metel Gear Solid spilla.

Forteling teknikk

Handlinga forgår i to delar; ein i 2012 og ein under de tredje korstoget. Meste parten av handliga skjer i middelalderen og verda passar til den. Med soldatar med rustningar og samfunnet på denne tida. Ein kan lett sjå at de på arkitekturen og menneskja ein møter i gatene. Så uttrykka er veldig godt framstilt og ein føler seg igjen i denne middelalder verda. Men i 2012 er det einaste ein kan sjå på er eit gått-kvitt stort rom men låste dører, og eit enkelt rom med ei seng, og eit bad med dusj og vask. Men ein har Animus maskina som verkar og er ei svært moderne og avansert maskin.
Forteljar metoden skjer i gjennom eit 3.persons kamera bak Altaïr. Ein lærar og gjennom dialogar med Al Mualim som er din ledar eller å snakka med måla dine før og etter ein likvidering. Plotte tyknar etter som kvar av menne du dreper fortel deg si side av saken dei trur på og du vert fortald ei anna side av Al Mualim. Gjennom dialogar med spelets hovudpersonar vert spelets forteljing fortald.

Bilete1:http://i.gametap.com/web30/eMagazine/emag_assassinscreed_360_072907_1_b3100.jpg
Bilete2:http://firsthour.net/screenshots/assassins-creed/assassins-creed-desmond-animus.jpg

Helten

Altaïr er jo utan tvil helten og hovudpersonen i spillet. Han begynner som ein overflatisk og arrogant person, men etter å verta konfrontert med sine feil og måtte begynna på nytt vert han ein meir klassisk helte type som seier lite og brukar handlig i staden for ord. Ein klassisk ”strong-silent guy”! Men det som eg synst er svært fasinerande med videospel er at i motsettningen til film er det du som spelar som gjer helten til ein helgen eller ein djevel. Vis eg ynkjer kan eg spele manen som tyr til vold kunn når han må eller han som hoppar ned i ei klynge av fiendar og lagar eit sant blodbad. Men eg er nok ein som er mest på ”good guy” sida og prøver å være ein riddar i kvitteklede. Så Altaïr som eg spelar han er riktig nok eik snikmordar, men eg vel å redde sivile og uskyldige og unngå bråk om eg kan. Men nokon av vaktane til målet midt kjem nok ikkje til å sjå ein ny dag., that’s game.

Bilete: http://www.abandomoviez.net/dbj/foto/img_6943_assassins_creed.jpg

Plotet

I Assassin’s Creed foregår dine handlingar mest i rolla som Altair som vert opplevde av hans slektning 1000 år seinare, Desmond. Først og fremst er målet å gjere ein serie av likvideringar under ordre frå Al Mualim, leiaren av the Assassins. For å oppnå målet, må spelaren reisa frå Brorskapets hovudkvarter i Masyaf, over hele det hellige landet som er kjent som The Kingdom. Etter å ha passert gjennom the Kingdom kan du reise til ein av dei tre byane; Jerusalem, Acre eller Damascus. Her må du finne Brorskapets agent i byen. I tilleg til at han tilbyr eit ”safehouse” kan han gi deg informasjon om målet ditt og kor du kan å tak i meir informasjon. Men ein må også gjennomføre fleire informasjons haustings oppdrag for ein kan utføre ein likvidering. Desse oppdraga inkluderer tyvlytting, avhøyr, lommesteling og å gjennomføre oppdrag for andre medlammar i Brorskapet. Etter å ha likvidert ein mål reiser spelaren tilbake til Masyaf og får ein rank og ein betre utstyr eller nye våpen.

Bilete:http://ps3media.ign.com/ps3/image/article/735/735443/assassins-creed-20060926112027182.jpg